کد مطلب:42054 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:15

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

بريدة بن خضيب اسلمي كه بود و چگونه ايمان آورد؟

پيامبر اسلام زير فشار مشركان و بت پرستان، ناگزير شد شهر مكه، زادگاه و محل رشد و پرورش خود را ترك گويد، پيامبر (ص) دلبستگي خاصي به شهر مكه داشت، زيرا علاوه برآنكه كعبه، مقدسترين پرستشگاه خدا، در آن شهر قرار داشت، پنجاه و سهسال از عمر حضرت در آن شهر سپري شده بود. از اين رو، هنگامي كه بر خلاف ميل باطني خود، مجبور به ترك آن شهر گرديد، قلب پر مهرش به شدت فشرده شد و غباري از غم و اندوه عميق، چهرة آن حضرت را فرو پوشانيد. موقعي كه آخرين خانهها و ديوارهاي مكه از نظر پيامبر (ص) ناپديد ميشد، اشك درديدهگان حضرت حلقه زد و نگاه پر حسرتي به دور نماي شهر مكه انداخت و از پرودگار خود درخواست نمود كه او را دوباره به موطن اصلي خود (مكه) باز گرداند…
پيامبر حق داشت اين چنين دستخوش اندوه و تأثر گردد، زيرا او از موطن مألوف خود بريده، به سوي سرنوشت تاريك و مبهمي پيش ميرفت، ولي چه كسي ميتوانست پيش بيني كند كه سرانجام اين سفر چه خواهد شد؟ چه كسي ميدانست كه قلم قضا و مشيت الهي، فرجام اين هجرت را چگونه نقشبندي نموده است؟
آري آن روز هيچ كس نميتوانست نتايج درخشان هجرت پيامبر (ص) را تصور نمايد، آن روز كسي پيش بيني نميكرد كه هجرت پيامبر (ص)، فصل نوين و بزرگي در تاريخ جهان خواهد گشود، فصلي آن چنان بزرگ، كه آثار آن تا ابد باقي خواهد ماند.
مشركان مكه، از خبر هجرت پيامبر (ص) خوشحال بودند، زيرا فكر ميكردند كه دشمن خدايان آنها، سرانجام عقب نشيني كرده در برابر مخالفت آنها، سنگر را خالي نموده است.
ولي حوادث آينده، بزودي نشان داد كه اين محاسبات اشتباه بوده است، زيرا هجرت، باعث شد كه دلهاي بيدار و وجدانهاي پاك كه از بت پرستي و خرافات رايج آن روز، خسته شده بودند، به استقبال پيامبر بشتابند و آئين او را به گرمي بپذيرند.
پيامبر اسلام (ص)، نه تنها در شهر يثرب (مدينه) با پيروزي و موفقيت بزرگي روبرو شد، بلكه هنوز به يثرب نرسيده بود كه آثار اين پيروزي نمايان گرديد…
… قبيلة «اسلم» قبيلة خطرناكي بود كه افراد آن به شرارت و يغماگري شهرت داشتند، افراد اين قبيله قهرمانان شرارت و چپاول بودند، محل سكونت اسلم، ما بين مكه و مدينه و در كنار شاهراه تجارتي مكه، به سوي مدينه، قرار داشت، كاروانهاي تجارتي، از بيم شبيخون افراد قبيلة «اسلم» با بيم و ترس از آن نقطه مي گذشتند، از اين رو گاه افراد مسلحي را همراه كاروان ميبردند كه اگر مورد حمله افراد اين قبيله واقع شدند، مأموران مسلح، كاروان را از چنگال آنها نجات بدهند!
چه كسي تصور ميكرد كه پس از هجرت پيامبر (ص)، نخستين گروهي كه به آئين اسلام خواهند گرويد از همين قبيله خواهند بود؟!
آري پيامبر (ص)، در سر راه خود به شهر مدينه، به نقطهاي به نام «كراع الغميم» رسيد و در آنجا هشتاد خانواده به محضر پيامبر (ص) شرفياب شدند و تحت تأثير سخنان شيرين و آيات پرجاذبه و گيراي قرآن مجيد قرار گرفته به آئين اسلام گرويدند، و پس از پذيرش اسلام نماز عشاء را در همان نقطه پشت سر پيامبر (ص) برگزار نمودند.
رهبر اين عده «بريده اسلمي» بود!، (اسدالغابه /1/175)
پيامبر (ص) در همان مدت كوتاه، مقداري از اول سورة مريم را به بريده تعليم نمود، ولي به علت ادامة سفر ، تعليم بقية آن به بعد موكول شد، بريده پس از آنكه در مدينه به مسلمانان پيوست، بقية سورة مريم را در مدينه فرا گرفت. (طبقات ابن سعد /7/365)
حادثة اسلام آوردن بريده و همراهان او، سر آغاز پيروزي و نخستين ثمرة درخشان هجرت پيامبر (ص) به شمار ميآمد، چه پيروزي از اين بهتر كه قبيلهاي كه تا ديروز در شرارت و وحشيگري زبانزد مردم بودند، امروز افراد سرشناس آن، به اسلام بگروند و آئين اسلام به وسيلة آنها در ميان قبيله نفوذ كند و آنها را به راه راست و انساني هدايت نمايد؟.

---

: آية الله جعفر سبحاني
شخصيتهاي اسلامي شيعه ج 1 ـ 2